φοινικόδενδρο

το, Ν

1. ο φοίνικας

2. ο κοκοφοίνικας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φοίνικας (Ι) «είδος δένδρου» + δέντρο. Η λ., στον λόγιο τ. φοινικόδενδρον, μαρτυρείται από το 1886 στον Κ. Χ. Μεταξά].